,,Chrystus wodzem, Chrystus Królem, Chrystus Władcą nam!"
  • 25 listopada 2018

Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata to ostatnia niedziela zamykająca rok liturgiczny, przed I niedzielą Adwentu, która rozpoczyna nowy rok liturgiczny. 


W ostatnich godzinach życia Chrystus powiedział: " Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu" (J 18, 37). Za kilka godzin umierał na krzyżu jak przestępca, a nad głową miał "winę" wypisaną w trzech językach: "To jest król..." . Ci, co stali pod krzyżem wyśmiewali się z tego tytułu. Tymczasem całe życie Jezusa od kołyski, stajenki aż po śmierć znaczone było tajemnicą godności królewskiej. Narodził się w Betlejem. Przybyli do Niego uczeni mędrcy, chodzący w glorii królów. Jako królowi, złożyli Mu dary. A kiedy schodził ze świata, też miał koronę na głowie, ale ta była koroną boleści, udręczenia, męki. Nawet ostatni fizyczny ślad przybity do krzyża - zawiera tę tajemnicę wyrażoną w słowach zapisanych na polecenie Piłata: "Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski".
 

Korona choć jest symbolem władzy, często nie dobrze się kojarzy. Zdarzało się, że przypieczętowywała ona niejedną niegodziwość, masakrę niewinnych i krzywdę wielu. Najczęściej tak jest, że władcy pamiętają o obowiązku służby, który wynika z posiadanej władzy i noszonej korony. Później widzą w ludzie powód swojej udręki i kłopotów. Chrystus przyszedł oczyścić koronę, by nadać jej pełnię. Pokazał, że królować, znaczy służyć, być oddanym, szukającym, kochającym. Zupełnie jak pasterz idący na czele stada...


Dobrze więc, że przy końcu roku kościelnego ukazuje się nam przykład Chrystusa Króla, o którym Prefacja mszalna mówi, że Jego królestwo jest królestwem "prawdy i życia, świętości i łaski, królestwem sprawiedliwości i pokoju". Kościół przypomina godność Chrystusa i powinność służenia każdemu.


Zgodnie z nakazem Piusa XI we wszystkich kościołach tego dnia po głównym nabożeństwie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem odmawiamy Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz Akt Poświęcenia Rodzaju Ludzkiego Najświętszemu Sercu. Za publiczne odmówienie Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi w tę uroczystość można uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami.


Nasz Pan, Jezus Chrystus zakrólował z krzyża jako jedyny władca, który bierze na siebie grzechy swych poddanych i przez krzyż wiedzie droga do Jego królestwa. Uwielbiajmy naszego Króla i przyjmijmy Jego władzę, bo Jego panowanie nigdy nie przeminie, a Jego Królestwo nie ulegnie zagładzie. Amen.